تأملي در دعاي عرفه

بشر  و بشير پسران غالب اسدي روايت کرده‎اند که عصر روز عرفه در عرفات در خدمت امام حسين عليه السلام بوديم که آن حضرت با گروهي از خاندان و فرزندان و شيعيان خود از خيمه بيرون

آمدند و با کمال تضرع و خشوع به دامنه کوه رحمت روي آوردند و در سمت چپ کوه ايستادند و به جانب کعبه روي گردانيدند و دست‎ها را مقابل صورت مبارک برداشتند و اين دعا را خواندند.
دعاي عرفه از مشهورترين دعاهاست كه شامل مضامين عارفانه‎اي چون شناخت

پروردگار و تضرع به درگاه لايزال اوست.
راويان گويند: در پايان دعا و ذکر يا رب، يا رب آن حضرت چنان حاضران را تحت تاثير قرار داده بود که از دعا کردن براي خودشان به آمين گفتن به دعاي امام حسين عليه السلام بسنده کردند و صداي گريه مردم صحراي عرفات را پر کرده بود تا اين که آفتاب غروب کرد و به سوي مشعر الحرام رفتند.